ഓരോ നിമിഷത്തിലും
ഇലകള്‍ താഴേക്ക് വീണപ്പോള്‍
വൃക്ഷത്തിന് പ്രണയം കൊണ്ട് മുറിവേറ്റു
കണ്ണില്‍ നിന്ന് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ
വെള്ളത്തിന്റെ നനവ് തട്ടി
ചപ്പിലകള്‍ക്കിടയിലൂടെ
ഒരു കുഞ്ഞ് ചെടിയുടെ തളിര്‍പ്പ്
വൃക്ഷം അതിനെ
നെഞ്ചോട് ചേര്‍ത്തു...
രണ്ട്
മകനേ... പ്രകൃതിയുടെ
ജൈവ സത്യങ്ങളിലേക്ക്
ഇനി നീയും ഉയിര്‍ക്കുക
തളിരിലകളുടെ പൊടിപ്പിനെ
ആവോളം അറിയുക
സൗമ്യ സ്വപ്നങ്ങള്‍ കൂട്ടിവെച്ച്
ജീവിത സമരങ്ങളുടെ തീയേറ്റ്
വെയിലത്ത് വാടാതെ പൊരുതുക
ധ്യാനങ്ങളില്‍ നിന്ന്
മണ്ണിന്റെ ആത്മാവിലേക്ക്
പുതു മൗനങ്ങളുടെ ഗന്ധം പരത്തി
വേരിനെ പടര്‍ത്തി
തഥാത്വത്തോടെ വളരുക...
മൂന്ന്
ആ അപരാഹ്നത്തില്‍
മറ്റൊരു പ്രണയത്തിന്റെ
സ്വപ്നക്കൂട്ടിലേക്ക്
മഴ നനഞ്ഞ കിനാക്കളെ
പെയ്തിറങ്ങാന്‍ വിട്ട്
വൃക്ഷം വീണ്ടും
തഥാഗത
പ്രയാണത്തിനൊരുങ്ങി...
No comments:
Post a Comment