ആ സായാഹ്നം നിറവിന്റേതായിരുന്നു. കോട്ടക്കലിലേക്കുള്ള ബസ്സ് യാത്ര. ഞങ്ങള് നാല് പേര്. കാണാനും കേള്ക്കാനും പോകുന്ന സംഗീതത്തിന്റെ അറ്റമില്ലാത്ത കടലിരമ്പമായിരുന്നു മനസ്സില്. കച്ചേരി തുടങ്ങി. മനോമോഹന എന്ന് തുടങ്ങുന്ന മോഹന രാഗത്തിലെ കുഞ്ഞു വര്ണ്ണം ശാന്തമായി ഒഴുകി തുടങ്ങി.....................
സഞ്ജയ് സുബ്രഹ്മണ്യത്തിന്റെ സംഗീതം ഉണര്വാണ്. ഭൂതകാലത്തെ മറവിയിലേക്ക് തള്ളാനും ഭാവിയെക്കുറിച്ച് വേവലാതി പെടാതിരിക്കാനും കരുത്തുറ്റ വര്ത്തമാനത്തില് സ്വയം അലിയാനും അത് ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്നു.............................
മോഹനം കടന്ന് നാട്ടയിലേക്കും ഹരികാംബോജിയിലേക്കും പുഴയുടെ ഒഴുക്ക്. ഭൈരവിയുടെ സ്വത്വത്തിലേക്കുള്ള സഞ്ചാരമായിരുന്നു പിന്നീട്. ഭൈരവിയുടെ പ്രണയവും വിരഹവും സന്തോഷവും സന്താപവും. ഉള്ക്കരുത്താര്ന്ന രാഗം താനം പല്ലവി ബിഹാഗിലൂടെ ഹിന്ദോളവും കന്നഡയും ദര്ബാറി കാനഡയും കടന്ന് സുരുട്ടിയില് അവസാനിക്കുമ്പോള് നിശബ്ദതയുടെ താഴ്വരകളിലൂടെ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ അലഞ്ഞ പ്രതീതി. ചെന്തമഴിന്റെ മാധുര്യം കിനിഞ്ഞ ഭാരതീയാര് കൃതി മധുരയുടെ പ്രാചീന തെരുവുകളിലേക്ക് സഞ്ചരിപ്പിച്ചു. കാംബോജിയില് തുടങ്ങി ഷണ്മുഖപ്രിയ, ബേഗഡയിലൂടെ വികസിച്ച വിരുത്തം........................................................
മഴ പെയ്തു തീര്ന്നു. മൂന്ന് മണിക്കൂറും 50 മിനുട്ടും ഞങ്ങള് അറിഞ്ഞു കൊണ്ടു. ഇടക്ക് വിതുമ്പിയും ഇടക്ക് പൊട്ടിച്ചിരിക്കാനും ഇടക്ക് മൗനത്തിലേക്ക് ഒളിച്ചോടാനും തോന്നിപ്പിച്ച് ആ മഴയുടെ ഓരോ തുള്ളികളും ആനന്ദമായി പെയ്തിറങ്ങി. അതിപ്പോഴും ഉള്ളില് പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു....................
പ്രിയപ്പെട്ട പാട്ടുകാരാ നന്ദി. ആത്മരതിയുടെ സംഗീത നിമിഷങ്ങള്ക്ക്.
.........................................
സഞ്ജയ് സുബ്രഹ്മണ്യത്തിന്റെ സംഗീതം ഉണര്വാണ്. ഭൂതകാലത്തെ മറവിയിലേക്ക് തള്ളാനും ഭാവിയെക്കുറിച്ച് വേവലാതി പെടാതിരിക്കാനും കരുത്തുറ്റ വര്ത്തമാനത്തില് സ്വയം അലിയാനും അത് ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്നു.............................
മോഹനം കടന്ന് നാട്ടയിലേക്കും ഹരികാംബോജിയിലേക്കും പുഴയുടെ ഒഴുക്ക്. ഭൈരവിയുടെ സ്വത്വത്തിലേക്കുള്ള സഞ്ചാരമായിരുന്നു പിന്നീട്. ഭൈരവിയുടെ പ്രണയവും വിരഹവും സന്തോഷവും സന്താപവും. ഉള്ക്കരുത്താര്ന്ന രാഗം താനം പല്ലവി ബിഹാഗിലൂടെ ഹിന്ദോളവും കന്നഡയും ദര്ബാറി കാനഡയും കടന്ന് സുരുട്ടിയില് അവസാനിക്കുമ്പോള് നിശബ്ദതയുടെ താഴ്വരകളിലൂടെ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ അലഞ്ഞ പ്രതീതി. ചെന്തമഴിന്റെ മാധുര്യം കിനിഞ്ഞ ഭാരതീയാര് കൃതി മധുരയുടെ പ്രാചീന തെരുവുകളിലേക്ക് സഞ്ചരിപ്പിച്ചു. കാംബോജിയില് തുടങ്ങി ഷണ്മുഖപ്രിയ, ബേഗഡയിലൂടെ വികസിച്ച വിരുത്തം........................................................
മഴ പെയ്തു തീര്ന്നു. മൂന്ന് മണിക്കൂറും 50 മിനുട്ടും ഞങ്ങള് അറിഞ്ഞു കൊണ്ടു. ഇടക്ക് വിതുമ്പിയും ഇടക്ക് പൊട്ടിച്ചിരിക്കാനും ഇടക്ക് മൗനത്തിലേക്ക് ഒളിച്ചോടാനും തോന്നിപ്പിച്ച് ആ മഴയുടെ ഓരോ തുള്ളികളും ആനന്ദമായി പെയ്തിറങ്ങി. അതിപ്പോഴും ഉള്ളില് പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു....................
പ്രിയപ്പെട്ട പാട്ടുകാരാ നന്ദി. ആത്മരതിയുടെ സംഗീത നിമിഷങ്ങള്ക്ക്.
.........................................
No comments:
Post a Comment