വീണ്ടും......

പാതി തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിന്റെ
വിടവിലൂടെ ഒരു കുഞ്ഞ്‌ വെയില്‍
ഒരു തുണ്ട്‌ സ്വപ്‌നത്തിനൊപ്പം...
മഴ നനഞ്ഞ വഴികളില്‍
നീ ഉപേക്ഷിച്ച നിശ്വാസങ്ങള്‍...
നമുക്കിടയില്‍ പുഞ്ചിരി ദൂരത്തിന്റെ
അകലം മാത്രമാണ്‌ ഉള്ളത്‌...
എന്നിട്ടും പ്രണയമേ...........
........................................... വീണ്ടും......
എന്റെ മൗനങ്ങളില്‍
ബീജമായി പൊഴിയുന്ന
നിന്റെ കണ്ണുനീര്‍
നിന്റെ ചിരിയുടെ പൂക്കള്‍......
അവ...................................... 

ഹരിത സ്വപ്‌നങ്ങള്‍

രണ്ട്‌ മരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്ന്‌
ഘനസാന്ദ്രമായ ഒരു മൗനം താഴോട്ട്‌
ഇലകള്‍ക്കൊപ്പം അറ്റമില്ലാത്ത യാത്ര പുറപ്പെട്ടു...
പറയാനേറയുണ്ട്‌ പക്ഷേ പറഞ്ഞില്ല
കാറ്റിന്റെ അതീത സന്ദേശത്തിനൊപ്പം
വാക്കുകളെ ഇണക്കിച്ചേര്‍ത്തു...
മഴ പെയ്‌തപ്പോള്‍ ഇലകള്‍ നനഞ്ഞൊട്ടി
നനുത്ത ചുംബനങ്ങള്‍ കൈമാറി
പൂക്കള്‍ ചുവന്ന്‌ തുടുത്ത്‌ രജസ്വലകളായി...
വേരുകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്ന്‌
കൊമ്പിലേക്ക്‌ പടര്‍ന്നു കയറുന്ന
സൗമ്യാനുഭവങ്ങളെ
വിത്തിന്റെ ബീജ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
കൈക്കുമ്പിളിലേക്ക്‌ പടര്‍ത്തുന്നു...
രണ്ട്‌ മരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്ന്‌
ഘനസാന്ദ്രമായ ഒരു മൗനം താഴോട്ട്‌
ഇലകള്‍ക്കൊപ്പം അറ്റമില്ലാത്ത യാത്ര പുറപ്പെട്ടു...
രണ്ട്‌ ഇലകള്‍ കണ്ട
പ്രണയത്തിന്റെ ഹരിത സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
പരാഗ രേണുക്കളായി
പടര്‍ന്ന്‌... പടര്‍ന്ന്‌... പടര്‍ന്ന്‌...