Saturday, December 1, 2012

പ്രണയ ചൈതന്യം (കാമുകിയെന്ന് ഞാന്‍ മാത്രം കരുതുന്നവള്‍ക്ക്)


ഒറ്റക്ക് മണിക്കൂറുകള്‍ താണ്ടുകയാണ്
ഇതാ ഈ കുറിപ്പ് എഴുതുന്ന നിമിഷം വരെ...
പ്രതീക്ഷയോടെ യാചിച്ച പ്രണയം
തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ച് നീ നിശബ്ദതയിലേക്ക്
ഊളിയിട്ട നിമിഷത്തില്‍ തുടങ്ങിയ ഏകാന്തത...
അതിനോട് പൊരുത്തപ്പെട്ട് വരുന്നതിനിടയിലാണ്
നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം ചഞ്ചലപ്പെട്ട്
പിന്നെയും പൊന്തി വന്നത്...
ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു വൈകാരിക
മുനമ്പില്‍ വെച്ച്  കണ്ടെത്തിയ........
.............................................................................................................
ഓ... ഇതെല്ലാം ഇനിയെന്തിന് പറയണം...
............................................................................................................
വാക്കുകളിലെ ചൈതന്യത്തെ
കാണാതെ കേള്‍ക്കാതെ
ലാഘവത്വത്തില്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞ്
നീ കടന്ന് പോയപ്പോള്‍ ഞാനകപ്പെട്ട
ഈ തുരുത്ത്...
..........................................................................................................
ഇപ്പോഴും നമുക്കിടയില്‍
സമരസപ്പെടാതെ നില്‍ക്കുന്നത്
ഞാനും നീയും മാത്രമാണ്...

No comments:

Post a Comment