വിരഹത്തിന്റെ നേര്‍ത്ത
നൊമ്പരങ്ങള്‍ നീ എനിക്ക്‌
സമ്മാനിക്കുന്നുണ്ട്‌...
മറ്റൊന്നും തരാനില്ലാത്തതിനാല്‍
നിനക്ക്‌ വേണ്ടി ജോഗ്‌ രാഗം മൂളാം...
നീണ്ട യാത്രകളാണ്‌ പ്രിയപ്പെട്ടവളേ
നീണ്ട നീണ്ട യാത്രകള്‍
നിഴലും നിലാവും കോറിയിട്ടങ്ങനെ...
ഇടക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു നോക്കാറുണ്ട്‌
തിരിഞ്ഞു നോട്ടങ്ങള്‍
അപ്രസക്തമാണെന്ന്‌
അറിയാമായിരുന്നിട്ടും നോക്കി
വെറുതെ...
ഒറ്റക്കിരിക്കുമ്പോള്‍
നിറ സന്ധ്യകള്‍ മറന്നിട്ടു പോയ
നക്ഷത്ര തുണ്ടുകള്‍ പോലെ
നീയിങ്ങനെ എന്നില്‍ ജ്വലിക്കാറുണ്ട്‌
ആ നമിഷം ഹൃദയത്തില്‍
പുഷ്‌പിച്ച പൂക്കള്‍ക്ക്‌ നിന്റെ ഗന്ധമാണ്‌...
ഇനി സ്വപ്‌നങ്ങളിലേക്ക്‌
ഇലകളായ്‌ പെയ്‌തിറങ്ങാം
പരസ്‌പരം പുണര്‍ന്ന്‌
മണ്ണിലേക്ക്‌ വേരാഴ്‌ത്തി
ഇലകളെ വളര്‍ത്താം...
പരസ്‌പരം കടം കൊണ്ട വാക്കുകള്‍
മഴയില്‍ ഒഴുക്കാം
അതങ്ങനെ അവിരാമം ഒഴുകട്ടെ...
വിശുദ്ധിയുടെ ഈ താഴ്‌വരയില്‍ വെച്ച്‌
അവസാനിക്കാത്ത ഋതുക്കളുടെ നിറഞ്ഞ മൗനത്തിന്റെ ചുവട്ടില്‍ വെച്ച്‌
പ്രണയത്തിന്റെ വൃന്ദാവന സാരംഗം
ശതകോടി ദല സ്വരങ്ങളായ്‌
അരൂപിയായ പെണ്‍കുട്ടീ
ഞാനിതാ നിനക്ക്‌ സമ്മാനിക്കുന്നു...
No comments:
Post a Comment